Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben mensen met het naziregime meegewerkt die naderhand zeiden dat ze niet anders konden of zich onder druk gezet voelden. De overgrote meerderheid in Nederland werkte niet mee. Een enkeling keek over de schutting, dacht over zichzelf en de ander na en nam met gevaar voor eigen leven deel aan actief verzet. Marcel Pelgrom vertelt over verzetsman Bekker en zijn helpers.

Leo Gardien wijst op de aparte problematiek waarmee Rijksduitsers die in Nederland woonden te maken kregen. Als ze zich niet in dienst van hun vaderland wilden stellen, zat er voor hen niets anders op dan om onder te duiken.

Leen den Besten vertelt in het eerste deel van zijn artikel over hoe het leven van mensen in Zevenaar in de loop van de afgelopen 75 jaar grondig veranderde. De Tweede Wereldoorlog zette het leven van ieder in de samenleving op zijn kop. De pandemie die veroorzaakt wordt door het coronavirus doet dat nu. De oorlog onthulde de radicale onzekerheid die er altijd al was. De pandemie doet dat nu. De toekomst was en is ongewis. De opgave was en is een zeker evenwicht te vinden, zelfs in dat wat voorlopig nog niet verwerkt kan worden. In de oorlog raakten veel mensen, juist toen ze de nabijheid van anderen het meest nodig hadden, van hen gescheiden. Ook nu is dat het geval.

De oorlog duurde niet eeuwig. De donkere tunnel voerde naar een onbekend en nog niet te zien landschap waarboven zich de hemel welfde. Naar we hopen zal dat ook nu het geval zijn.